Siedząc przy książce odnoszę wrażenie, że robi się coraz ciemniej w bardzo szybkim tempie.
Słychać niesamowity szum spadających kropel deszczu, niczym pędzącego pociągu tuż za oknem.
Spoglądam przez nie, a tu ciemności egipskie i ściana deszczu. Jest godzina piętnasta parę minut, a tu takie widoki. Zdjęcia przerabiane przez Photo Scapa nie oddają zaokiennej rzeczywistości, jednak nie mogłam się powstrzymać, by nie skorzystać z dobrodziejstwa aparatu fotograficznego...
Poniżej niebo w kolorze asfaltu :p
Mam nadzieję, że widać tę ścianę deszczu na niektórych ujęciach...
Z opłakanego deszczem małego miasteczka serdeczności mimo wszystko ślę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)