Parę kadrów z wieczoru, którego wybierałam się na Requiem, z którego najbardziej wzrusza mnie (do łez) "Lacrimoza"
Po powrocie do domu zachciało mi się obserwacji gwieździstego nieba w poszukiwaniu zorzy polarnej, która miała być widoczna tej nocy. Niestety, za bardzo oświetlone wokół mnie- powinnam w szczere pole wyjść, ale po nocy samemu strach 😅 Mam nadzieję, że widać co nieco gwiazd...
Jadwiga
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)
Wróciłam... Wróciłam do warsztatów organizowanych cyklicznie przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną w moim mieście Warsztaty międzypokoleni...
Piękne są Twoje nocne kadry, Jadziulku.
OdpowiedzUsuń<3