1052/ Drobne serca drgnienia...

Za nami kolejne Boże Narodzenie, pełne radości, dobroci, miłości.
Piękne chwile roziskrzone kolorowymi lampkami.
Cudowne chwile rozgrzane ciepłem rodzinnym,
wyrażone przez Maleńkie Dobro.
A w Nas?... 

W Nas są jeszcze drobne serca drgnienia,

dzwonków świątecznych kołysanie,

uściski dłoni i westchnienia

i ciepło, które w Nas zostanie...

Są jeszcze złote gwiazd promienie

zaklęte w małej łez kropelce,

bez słów uśmiechy i spojrzenia

i radość podzielona sercem...

Są jeszcze jasne, drobne znaki

najczystszym piórem zapisane,

co w duszy wiodą prostym szlakiem

w głąb Tajemnicy Niepoznanej... 

Ten wiersz przylgnął do mnie kilka lat temu, przyniesiony w korespondencji przez listonosza. Dziś już nie pamiętam od kogo przyszły życzenia. Były spóźnione, stąd może te, a nie inne słowa pozdrowienia świątecznego. Słowa nad wyraz wymowne, a jednocześnie wzbudzające życzliwość, dobroć wyciągniętej dłoni, ciepło serca i miłość... A ponieważ wciąż w nas trwa radość obdarowywania, to przesyłam Wam, moi kochani, te słowa, by każdy z Was znalazł w nich tę ludzką dobroć, o którą dzisiaj tak trudno... By trwała w Nas na długie, długie dni

Jadwiga