To nie poeta czyni poezję, lecz poezja ukryta w każdej rzeczy czyni poetę...
To nie muzyk komponuje muzykę, lecz muzyka tkwiąca we wszystkich okruchach ziemi ujmuje
muzyka i wypełnia go dźwiękami, które on tłumaczy na instrumenty...
Takie dwie myśli przyszły mi do głowy przy tworzeniu tego posta;
myślę, że najbardziej trafne do tego, co pragnę Wam przekazać. Ostatnie
bowiem dwa dni spędziłam u przyjaciół na działce w otoczeniu właśnie
tych cudowności i niezwykłości rzeczy, które tak na prawdę towarzyszą
nam na każdym kroku, Jednak w pogoni za codziennością nie zauważamy ich.
Potrzeba oderwania się od brutalnej rzeczywistości, by dostrzec piękno w
otaczającym świecie... By dostrzec piękno w małych rzeczach, tuż obok nas... By dostrzec piękno w tym, obok czego przechodzimy na co dzień...
Kochani, wpadłam tylko na chwilę, za tydzień znów wybieram się do przyjaciół, ale już na dłużej :)))
Sama nie mam działki, nie mam też nikogo na wsi, którą kocham za jej rodzinne klimaty;
korzystam zatem z zaproszenia przyjaciół i już się cieszę na kolejny wyjazd :)
Wasza Jadwiga
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)