I jak tu można było uczestniczyć w tym przepięknym zjawisku, jakim jest zorza polarna, gdy jak na złość wczesnym popołudniem zachmurzyło się i spadł deszcz, który obmywa świat nieprzerwanie do tej pory :p
Żal, bardzo żal, ale nie smutno, bowiem deszcz niesie ze sobą życie ;)
Trawa, do tej pory wysuszona, nabrała barw, a każde jej źdźbło wyprężyło się na baczność.
W każdej też kropli deszczu można dostrzec maleńkie światy i tętniące w nich życie.
I jeszcze pokażę Wam dwa krzaczki moich balkonowych pomidorków;
nie widzę jednak kwiatów- pewnie dla owadów za wysoko przybywać na 6 piętro :p
A więc mimo wszystko czekam na własne pomidorki ;)
A na koniec dwa zdjątka z sobotniego spotkania u Izy :)))
Pozdrawiam cieplutko i serdecznie mimo deszczowej pogody
Jadwiga
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)