Nie pokazywałabym tych zdjęć, gdyby nie ukryte głęboko w sercu pragnienie Waszej obecności tuż obok w tych pięknych miejscach... Bo przyjaciół "zabiera" się nawet w myślach wszędzie, gdzie można doświadczyć zachwytów z otoczenia natury i zaznać doświadczeń cudowności chwili; bo na Tamce rosną kasztany?... bo zagubiony ptak przygląda się z duszą na ramieniu?... bo drzewa i krzewy "kwitną" na brązowo, czerwono, żółto i złoto?... do Andrzej próbuje wsiąść na zbyt duży rower?... bo zmarznięte z Olą chcemy ogrzać się gorącą kawą czy czekoladą?... bo schodami w górę i w dół?... bo jeszcze przed zachodem słońca oddajemy mu hołd?... bo?... nic dodać, nic ująć... Jutro bowiem nic nie będzie
takie samo; słońce wzejdzie i zajdzie w innym miejscu; kasztanów będzie
mniej; nie będzie Andrzeja, który zrezygnuje z za dużego roweru; nie będzie tych samych cieni- wydłużą się...
i ptak znajdzie bezpieczne schronienie...
Zapraszam Was na wirtualny spacer po Bydgoskiej Wyspie Młyńskiej,
w jakże innej scenerii od tej letniej...
Wasza Jadwiga
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)