Ostatni dzień lutego, tego roku przestępny... Nieco wspomnieniowych kadrów zimy uchwyconej z perspektywy szóstego piętra przez okres kilku dni. Zdjęć zatem sporo, bo niewątpliwie jej obrazy tego roku wywoływały zachwyt... Naprzemiennie poranną mgłą, opadami śniegu, przelotnym deszczem zamienianym w lodowe sople i przecudnym słońcem...
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)
Wydawało mi się, że już nie ruszę papierów, a jednak; temu warsztatowi nie mogłam się oprzeć... Faktycznie skrzypce czekały na swoje 5 mi...
Cieplutko pozdrawiam Jadziu.
OdpowiedzUsuńJa się cieszę, że zima staje się tylko wspomnieniem. Chcę wiosny!
OdpowiedzUsuńTulę mocno<3