3037/ Bielawy czy Bielawki...

 ...oto jest pytanie- to wyjaśnia Pan Piotr na blogu... Zatem; kolejny, niedzielny spacer po Bielawach z Panem Piotrem- a ów był ostatnim w tym sezonie; teraz przyjdzie czekać do wiosny, bo jest jeszcze co zwiedzać i podziwiać w Bydgoszczy. Tymczasem zapraszam na wirtualny spacer po Bielawach zaczynając tradycyjnie od grupowego zdjęcia turystycznych zapaleńców.

 

 

Jak widać, niektóre z tych pięknych kamienic tworzących zabudowę tej części Bielaw, jest mocno nadgryziona zębem czasu. Czy, i kiedykolwiek zostaną wyremontowane- czas pokaże. Tymczasem "umierają stojąc" i prawdopodobnie zagrażając bezpieczeństwu przechodniów.😕

Pocieszające jest to, że zdecydowana większość zabudowy tego zakątka, jest odremontowana i cieszy oczy przechodniów swą elegancją. I jest zielono, zielono, zielono; jak w całej Bydgoszczy. Choć prawdę mówiąc, korzenie i czepy tych zimozielonych bluszczy otulających niektóre wille, osłabiają ich kondycje.

 

Wśród zieleni można dostrzec też wiele ciekawych okazów, jak owa poniżej katalpa- surmia zwyczajna, surmia bignionowa, które rosnąc w innych miejsca miasta są oznaczone jako pomniki przyrody.

 

Tu, przed gmachem Policji, o którego historii na blogu Pana Piotra. Swoją drogą, o czym pomyślał jeden z drugim, przypadkowy przechodzień, widząc takie zbiegowisko przed Komendą Policji 😁

Bydgoskie kontrasty; porzucony wieki temu obiekt, i dwie przecznice dalej dworek, pałacyk, willa... Schowana wśród zieleni we wnęce i za płotem "bieda" i wyeksponowane "bogactwo" jednakowoż przyciągają wzrok. A ów pałacyk, dworek, willa u "stóp" westchnień od dzieciństwa, ulicy Krakowskiej- perełki tej części miasta, o której Pan Piotr w poście o Bielawach.

 Odnowiona w 2014 roku willa zachwyca detalami; roślinnymi wolutami w kształcie kartuszów,  na pilastrach usytuowano płaczące figury, a na narożniku balkon nad wykuszem

 

Nawet piesek zainteresował się tak liczną grupą osób

 

Piękne bramy i wejścia do równie pięknych kamienic

 

Cudowna stuletnia pergola "zwieńczająca" ulicę Krakowską, której losy w pewnym momencie były niepewne, a sąsiadującą z Brdą. Trzymam jednak kciuki, by nie doszło do tajemniczego zaprószenia ognia, co już się kilkukrotnie zdarzało zabytkowym bydgoskim obiektom 😕

 

I dalej, kawałek trasy brzegiem Brdy, do miejsca zakończenia i pożegnania na rok.

 

Miejsce pożegnania do przyszłego roku, ów niszczejący obiekt był fabryką pianin i fortepianów Brunona Sommerfelda

Zatem do zobaczenia w przyszłym roku Panie Piotrze- zwracam się do Pana Piotra, bo być może tu zagląda 😉

Jadwiga