Takie obserwacje z mojego punktu siedzenia... Mimo wszystko żal mi ptactwa, w tym przypadku gołębi, które nie radzi sobie z budowaniem gniazda. Zza biurka podglądałam owe, jak sobie radzą z budulcem. A właściwie nie radzą. Próbowały przenieść się piętro wyżej, ale ich działania spełzły na niczym. W końcu gdzieś się wyniosły,po tym, jak lekki wiaterek zmiótł im z parapetu budulec.
Za wszelkie komentarze serdecznie dziękuję- szczególnie za te z cennymi uwagami... :) Dziękuję za Waszą obecność, za życzliwość i przyjaźń, która się rodzi z małych gestów- każdy bowiem z Was jest dla mnie wyjątkowy i cenny, który "kładzie" ślad na to, co robię, a co za tym idzie- na moją historię... :) Rozgość się zatem, miły gościu na moim blogu i zostań tu na dłużej :)
W sobotnie wczesne popołudnie przyszedł do mnie w służbę piesek sąsiadów na kilka godzin. Oczywiście spacer z nim był obowiązkowy. Udaliśm...
Gołębie potrafią znieść jajka i wychować młode nawet na kilku patykach.
OdpowiedzUsuńBuziole<3