628/ Listopadowa...

       Zasłyszane: "Listopad rozpoczyna się dwoma dniami, które od samego początku świata wysławiają mądrość: pierwszy dzień wspomina świętych, drugi- zmarłych. Świętość i śmierć: dwa pojęcia, których nie można ogarnąć. Święci to ludzie nieprzeciętni. To oni są radością świata; to oni wzbogacają ziemię... Święci to także ci, którzy wędrują z torbą na zakupy wypełnioną po brzegi chlebem i warzywami; to ci, którzy są ubrani jak wszyscy; to ci, którzy wykonują najprostsze prace. Święci zwyczajni, święci powszedni, którzy przędą nitkę drobnych cnót. Święci także popełniają błędy- bo święty to nie ten, który nigdy nie upada, ale ten, który się zawsze podnosi."
       Przyszedł czas, by stworzyć i wysłać karteczkę do jednego z moich Aniołów, zamienionych w człowieka... Karteczka listopadowa, a więc z elementami jesieni. Liście wykonane z filcu o różnych barwach. Wykonana z resztek papierów, elementu gazety, taga wsuwanego w "kieszonkę", na którym można zapisać złotą myśl lub życzenie... Wnętrze kartki zaopatrzone w wiersz zaczerpnięty z sieci pt:

"Listopad"

Z nocy na dzień coraz zimniej,

pochmurniej z dnia na dzień,

ogołociał, osierociał,
świat w tym listopadzie.
Już na drzewach zgasła resztka
liściowego złota,
złota jesień utonęła
w chlupoczących słotach.

Już zasypia borsuk w borze,

nasionka- pod ziemią.

Nie ćwierkają senne świerszcze,

w swych kryjówkach drzemią.
Wszystkie barwy gdzieś przepadły
niby kamień w wodę,
by nie spotkać się przypadkiem
z nadchodzącym grudniem.

Tak za oknem było jeszcze tydzień temu, dzisiaj nie ma śladu po liściach. Drzewa stoją nagie, ogołocone ze swojej godności. Wróble umilkły i czekają, same nie wiedząc na co. Nawet wszędobylskie gołębie nie potrafią znaleźć sobie miejsca. Tylko deszcz zdaje się władać światem. Jego krople uderzają w szyby wystukując smutne rytmy. Kto lubi deszcz?... :/