926/ Uwielbienie...

Uwielbienie rodzi się z zachwytu... z tęsknoty... 

...z tęsknoty za czymś, co ulotne, przemijające;

jak ten wieczór, gdy słońce walczy z chmurami, zanim schyli się za horyzont...

Uwielbiam spoglądać na świat przez szyby zmoczone deszczem;

 ... krajobraz jakby wyjęty z bajki, 

a w każdej kropli deszczu kryją się maleńkie światy...

A tak ma się świat od strony wschodniej;

zdecydowanie jakby z innej bajki, jakby nie ten ;)

Tylko chmury zdradzają, że żyję tu i teraz, że jestem...

Kochani, to dla Was, bowiem bez Waszej obecności, 

prowadzenie bloga i dzielenie się każdą chwilą, nie miałoby sensu <3

Wasza J.