687/ Szorstko, szaro- buro i ponuro...

Tytuł posta nie ma nic wspólnego z karteczkami świątecznymi- to dzisiejszy dzień wpisuje się w posta...
Tak na szybko... Cztery kartki z jeszcze dziesięciu, które muszę zrobić, bowiem pomyliłam się w obliczeniach. Robione są z końcówek i resztek, których pozostało bardzo dużo, a wyrzucić żal i nawet nie godzi się. Zdjęciom prac "towarzyszył" mój Anioł Radości, który przyleciał od Basi i znalazł u mnie "dach nad głową" i sympatię- uwielbiam bowiem anioły i Basia bardzo dobrze o tym wie, bowiem nieustannie śledzi mojego bloga- jest tu stałym, mile widzianym gościem <3

A tak się ma dzisiejszy dzień; szaro- bury i ponury, taki szorstki i uwierający...

Mój i mojego M. przyjaciel z Rzymu, x. Przemek, zwykł mawiać, że:

"...w życiu czasem bardzo potrzebne jest takie "szorstko", żeby wiedzieć, że Miłość jest nawet wtedy, gdy jest "szorstko" dookoła, kiedy i ludzie zdarzają się "szorstcy"; żeby docenić te momenty, kiedy nie jest "szorstko"- żeby samemu nie być szorstkim mimo wszystko... Żeby wiedzieć, że świat się nie kończy wraz z tym "szorstko i pochmurno"...

-...i nie być takim "szorstkim"- być jak ten anioł...

I "armia" wesołych bałwanków,które rozweselają nieco widok za oknem

I płatki śniegu, za którymi tęsknię, bowiem temperatura iście wczesno-wiosenna nie obiecuje nam śniegu.

W tym miejscu aż się prosi, by przytoczyć piękną myśł:

"Jest coś magicznego, coś niezwykłego, coś tajemniczego w płatku śniegu.

Jego doskonałość wzbudza zachwyt nad tak nietrwałą materią.

Spójrzmy na jego ulotne misterium, by wzbudzić w sobie podziw...

...dla tak kruchego istnienia.

Wzbudźmy w sobie dziecięcą ciekawość i przeświadczenie,

że w jego wnętrzu Ktoś się znajduje.

W tej małej "istocie" jest tyle piękna, wielkości i różnorodności...

Ile potrzeba Wielkiej Inteligencji, Myśli i Miłości,

by stworzyć płatek śniegu,

który roztapia się zaraz po wzięciu go w dłonie?

Ile Jej potrzeba?...

Dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze :)